BUGÜN GÜNLERDEN PAPATYAM..

Seviyor sevmiyor hepimizin geçmişinde papatya falı vardır, seviyorsa oleyyy yaşasın gerçekmiş gibi havaya da gireriz sevmiyorsa bir daha baştan şaşırmış gibi yaparız, bu kadar masumdu aşklar dile dökülmez, bu kadar hafife alınmazdı çiçeklerle mesajlar vardı sevmelere dair, papatyalar masumiyetin adalet ve zarafetin sembolü mitolojik hikayesinde de Zeus’un kızı Asteria tam bir iyilik meleğiydi.
Yeryüzünde gördüğü bütün kötülüklere ağlardı, bir gün yüreğinin bu kötülüklere daha fazla katlanamayacağına karar verdi ve baba Zeus’a beni bu kötü dünyadan lütfen uzaklaştır diye yalvardı Zeus kızına dayanamadı ve mutlu olması için gökyüzüne gönderdi insanları artık gökyüzünde izleyen Asteria her gördüğü kötülüğe ağlamaya devam etti.
Gözyaşları tek tek yeryüzüne döküldü ve her gözyaşı düştüğü yerde bir çiçeğe dönüştü kötülüğe inat beyaz ve ince papatyalara!
Biz biliyorduk bu kadar masum güzelliğin bize birşeyler anlatmak istediğini, bu yüzden görselliği bile güzelliğin asaletin çiçeğe dönmüş haliydi..

Kıymet Şahin